'Gumpie, dit moeten we even vermelden, ruim 1200 mensen hebben onze blog bekeken. We gaan het vandaag vieren. 7 september weer een nieuwe blog, elke zaterdag ochtend om 08.00 (Europese tijd).
We werken er samen met veel plezier aan.
Sinds een paar weken ben ik hiermee begonnen. Ik wist het bestaan hiervan niet. Toch is het al heel oud, de Chinezen deden dit al veel langer. Het bijzondere is dat iedereen er gebruik van kan maken, GRATIS en binnen handbereik.
Het heeft wel bijwerkingen; van 2Times word je creatief en je moet er om lachen. Volgens wetenschappelijk onderzoek geeft het bij langer gebruik positieve signalen naar de hersenen. Na dit verhaal moet mijn tekenvriend Gumpie dit bevestigen. Ook hij is enthousiaste gebruiker.
'Ik had veel meer willen doen. Maar door jou laatste tekeningen, schiet ik niet erg op. Dit kost me soms mijn nachtrust. Het begon met een lach en is nu uitgebreid tot...' Gumpie schrikt en valt me in de rede; 'wat heb ik gedaan.... jou verslaafd gemaakt? Waarmee????
'Ja, kennissen, vrienden en ook familieleden zijn het nu ook al aan het worden!' Na deze woorden zie ik Gumpie verbaasd kijken.
'Het is een 'gezonde verslaving', en we zijn er blij mee. Gumpie snapt er nog steeds niets van. 'Ik zal het je uitleggen. Een paar weken geleden heb je op jouw blog je schetsboek laten zien. Aan de hand van dat leuke idee, heb ik nu een hele lijst met woorden gevonden. Daarvan maak ik zeker tekeningen over.
Het zoeken naar 2-ledige woorden met een fantasie erbij, is al heel moeilijk.
Ik zie een opgeluchte potlood.
'Misschien een afbeelding, die ik deze week heb gemaakt?' 'Laat zien Gumpie!' Hier heb ik zitten spelen met het woord DUIKBRIL. Dat wordt nu een gewone BRIL met ZWEMVLIEZEN. Probeer nu zelf een woord te bedenken die je kunt splitsen en een nieuwe afbeelding maken. Of als je niet kunt tekenen... probeer het vorm te geven in je gedachte. Het lijkt gemakkelijk, maar...
Binnenkort een uitgebreide versie van 2Times
Succes
Naast het zoeken van woorden zijn we toch verder gegaan met het verhaal van Mr.P.&Sneezy.
De Jan van Gent was op het eiland Socotra geweest om te vertellen dat ze over 2 dagen moesten vertrekken. Er was een schip richting India gesignaleerd. De vlucht naar India vanaf Socotra is ongeveer 2200 km. Op de Indische oceaan zijn geen eilanden om te rusten. Een schip is daarvoor de uitkomst.
Op het kraaiennest kon kunnen ze rustig uitrusten. Bij het woord 'Kraaienest' moest Gumpie lachen. 'Moet wel een groot nest zijn, met al die kraaien erbij. Gelukkig heb ik dat goed uit kunnen leggen.
Wanneer P. naast het schip vliegt en de zeemeermin ziet, weet hij het zeker. Omhoog naar het kraaienest.
Sneezy ziet dat die zeemeermin op een prachtige slakkenhuis blaast...
'Waarom zo binnen komen?' 'Weet je nog dat ik vorige week met die tekeningen ben beginnen?' 'Je bedoelt de ZandLoper en de Vingerhoed'. 'Juist, en dit is voor jou een aanwijzing voor mijn volgende tekening'.
'Sorry Gumpie, geen ik idee'. Hij pakt zijn schetsboek en ik zie 2 nieuwe tekeningen.
Ik snap nu waar hij mee bezig is. Hij is er helemaal verslaafd van geworden. 'Oh, ik heb een idee voor je volgende tekening; SuikerOom. (english; Sugar daddy) Dat wordt 1 tekening met Suiker en een Oom!' 'Sorry, géén goed idee, Suiker is lastig te tekenen en hoe wil je duidelijk maken dat de man een 'Oom' is. KaasKop is veel leuker, zie je voor je... een Hoofd in de vorm van een stuk Kaas. 'Maar dan wel met 'gaten' er in'.
Zo hebben we een hele serie woorden bedacht om er later iets mee te doen.
Over een paar weken zal ik een regelmatig meer komische tekeningen voor je maken.
Die kan je later gebruiken om daar iets moois van te maken. EN misschien is dit inspirerend voor anderen.
'De kogelvis heb ik ingelijst.
Ze maken zich klaar om te vertrekken naar India.
De Jan-van-Gent vertelde dat er een schip langs het eiland Socotra is gevaren richting India. Hij vertelt dat ze over 2 dagen moeten vertrekken. Dan kunnen ze daar landen om uit te rusten. Wanneer het schip bijna langs de kust van India vaart, verandert het van richting.
'Hoe weten ze wanneer ze moeten vertrekken?' '2 meeuwen komen hun waarschuwen. Hij laat nog een kaartje zien met het schip er op. Bij het kruisje vaart het schip naar het noorden. Dat is het moment van 'wegvliegen'.
Tekst bij het bord
'Voordat de vogel weer zou vertrekken, had Sneezy toch nog een paar vragen. ‘Weet jij iemand die Arabisch tekst kan lezen?’ De Jan-van-Gent keek verbaasd naar de slak. ‘Waarom wil je dat weten?’ ‘Ik heb een oud bord gevonden en ...’. Nog voor Sneezy zijn zin kon afmaken, antwoordde de vogel; ‘mij bekend! Dat stuk hout is een wegwijzer’. Sneezy had toch nog vragen. ‘Er staan nog tekens er onder’. De vogel wist wat hij bedoelde. ‘Daar staat ‘Jasir’, dat zou een plaatsje hier op het eiland geweest zijn’.
Dat heeft de secretarisvogel allemaal geregeld'. Gumpie kijkt me aan met een blik van 'wie was dat ook alweer. 'En wat gaan we volgende week zien?' Een tekening dat de pelikaan aan Sneezy vraagt om in zijn bek te kruipen. Hij vindt dat niet fijn; stinkt naar vis. Maar hij heeft geen keuze.
Tot de volgende keer
De vakantie zit er op, we gaan verder met het laatste deel van Mr.P.&Sneezy. In maart van dit jaar was de laatste blog; legende van de Dragontree. Startpunt is het eiland Socotra, vandaar gaat het laatste deel naar India. De illustraties die ik maak nemen veel tijd in beslag. Soms niet mogelijk om wekelijks tekst en illustraties te maken. Gelukkig heb mijn vriend Gumpie zien tekenen. Dan vertelt hij wat hij heeft getekend.
Hier begint pagina 162
Elke ochtend en middag was P. te vinden op een prachtig punt met uitzicht op de zee. Sneezy zag dat hij steeds ongeduldiger werd, zijn kop keek naar alle kanten.
'Waarom doe je dat?' vroeg Sneezy. 'Op de komst van de Jan-van-Gent. Hij geeft ons een signaal wanneer we moeten vertrekken'. 'Wanneer zou hij langskomen?' Dat wist P. ook niet.
'Waarom wacht hij op die vogel?'
De JvG vertelt dat ze over 2 dagen moeten vertrekken. Hij heeft het schip ontdekt dat richting India vaart. Sneezy verbaast, waarom via een schip. Gewoon vliegen, alleen weet hij niet dat de afstand, eiland naar India 2100 km is. Over de Indische oceaan, en geen eiland om even uit te rusten. Volgende blog meer over dat schip.
'Gumpie, ik zag je schetsboek met een zandloper op die bladzijde. 'Lijkt me saai om dat te tekenen'. 'Nou, ik heb iets speciaals bedacht.
Gumpie pakt zijn schetsboek, 'wij gaan samen iets bedenken'. 'Samen?, ik dacht dat JIJ ging tekenen'.
'Ik zal het allemaal uitleggen. We zoeken een voorwerp, dier, bloem etc. waarvan we de naam in 2 betekenissen kunnen splitsen. De zandloper; het woord kun je splitsen in 2 zelfstandige namen, zand en loper. Nog een paar voorbeelden; Tuinslang, splitsen in Tuin en Slang, of Handschoen, splitsen in Hand en Schoen.
Terug komend op de Zandloper, die gesplitste woorden samenvoegen tot 1 tekening met 'lopen' erbij.
Zo heb ik het woord 'vingerhoed getekend; een vinger en een hoed'.
'Dat is een leuk idee; bedenken én tekenen. Dus bij 'Tuinslang' zou je een plastieke slang tekenen, met aan het begin een kop van een levensechte slang'.
'Je hebt het begrepen, volgende week maak ik een tekening van een SpringVeer'.
'Gumpie, ik heb het.... SchoenLepel!'
Tot volgende week
Afgelopen zomer zijn we regelmatig naar het strand geweest. Frisse zeewind en zon geeft je energie. Gumpie gaat meestal met ons mee.
Strand verveeld nooit, vooral als er golven zijn op zee. In de loop der tijd heel veel foto’s gemaakt van... golven. Daarnaast wat er zoal aanspoelde. Wanneer de wind vaak uit het oosten waait, zien we bij eb regelmatig aangespoelde kwallen. Eind juni lag het bezaaid van kwallen, die glinsterenden in het zonlicht.
'Jouw potloodpunt blijft altijd scherp. Teken jij er niet mee?'
'Dat jij die vraag niet eerder had gesteld verbaasd me. Wanneer ik, als potlood, een tekening zou maken, wordt ik duizelig. Ik moet op mijn kop tekenen en mij in evenwicht zien te houden. ALS ik dat zou doen, worden het kleine kriebeltjes.
Maar het allerergste is dat mijn punt stomp gaat worden. Wil je dat ik 'lang' bij je blijf, dan moet je me niet slijpen. Voor een potlood is de puntenslijper een nachtmerrie'
'Nee, ik gebruik een 'los potloodje'. Mijn moto is:
'Kijk, je heet niet voor niets; Gumpie. Een potlood is voor veel mensen belangrijk geweest.
Neem de uitdrukking van de Iers schrijver, James Joyce, (1882 - 1941)
Een prachtige uitspraak en we zetten hier meteen een 'punt achter'. Wat teken jij eigenlijk?' We gaan naar een plek met bruine stenen. 'Hier zit ik graag en als ik een gek of leuk idee heb, teken ik dit in dit schetsboek'. 'Mooie plek uitgekozen!'
'Bij onze volgende blog zal ik je meer laten zien en er over vertellen'. Kijkend naar het schetsboekje van Gumpie, zie ik een foto. 'Wat doet die zandloper daar? Je maakt me nieuwsgierig'. 'Daar gaan we het volgende keer uitgebreid over hebben!'
Word vervolgd over 1 week!
Het verhaal eindigt hier tijdelijk dat Mr.P.&Sneezy op het eiland Socotra zitten. Daar verblijven ze een aantal maanden. Waarschijnlijk tot juli 2024 en daarna gaan ze op een bijzondere wijze naar India. Eindelijk zal Sneezy de olifanten ontmoeten en wordt het verhaal afgesloten.
'Een week wachten is héél lang, nou vertelt hoe het boek open kon. De eekhoorn glimlacht naar Gumpie. 'Dankzij de oplettendheid van onze familie zijn wij daar achter gekomen.
Deze piraten kwamen uit Madagaskar, een eiland ten oosten van Afrika. De piraten hielden de stokstaartjes aan boord als huisdieren’. Ze zijn brutaal en onderling zeer sociaal. Gumpie had geen idee wat het voor dieren waren. ‘Zijn ze gevaarlijk en groot?’
‘Nee niet gevaarlijk, ze passen zeker bij de piraten. Hun lange pluimstaart heeft veertien witte ringen, afgewisseld met zwarte ringen. De ogen zijn goudgeel naar oranje van kleur. Rondom hun ogen hebben ze een zwarte rand, alsof een dikke bril dragen. Met hun zwarte snuit lijken ze op piraten.
Maar nu komt het.....
De piraten zagen het boek niet, de stokstaartjes WEL. Dat vonden zij interessant. Wat ze ook probeerden... ze konden het niet open krijgen. Dat hebben wij eekhoorns gezien.
Toen gebeurde er iets vreemds, een maki ging op het boek zitten. Onrustig schuifelde er een met zijn kont over het boek en plotseling sprong hij er van af. Hij keek nog eens naar het boek; die was warm geworden. Even later gingen ze er van door. Wij hebben alles gezien'.
'Was dat nu zo bijzonder?' 'Ja Gumpie, nu wisten waarom ze er zo verschrikt vandoor gingen!' De eekhoorn wachtte en keek naar Gumpie. 'Schiet op, hoe dan?'
'Wij zijn gaan wrijven met onze staart over het boek. Er gebeurde niets, maar toen we over het ijzeren slot wreven, werd het warm. We zagen dat de vlam uit de drakenbek ging gloeien.
Met het puntje van onze staart wreven we alleen over de kop van de draak. Die werd zo heet, dat onze eigen staart bijna in brand vloog. De vlam van de draak werd helemaal oranje en toen hoorden we 2 x klik. Het slot ging open. Zo konden we het boek bekijken!'
Gumpie was sprakeloos van dit verhaal. 'We nemen even pauze en dan zal ik je eindelijk het verhaal van de 'Drakenlegende' vertellen.
Tot de volgende keer. Blijf het volgen!
'A week's wait is a very long time, but that explains how the book was opened. The squirrel smiles at Gumpie. 'Thanks to the attentiveness of our family, we discovered this.
These pirates came from Madagascar, an island east of Africa. The pirates kept the meerkats on board as pets. They are cheeky and very social with each other. Gumpie had no idea what kind of animals they were. “Are they dangerous and big?”
'No, not dangerous, they certainly fit in with the pirates. Their long bushy tail has fourteen white rings, alternating with black rings. The eyes are golden yellow to orange in color. They have a black rim around their eyes, as if wearing thick glasses. With their black snouts they look like pirates.
But now it comes...
The pirates didn't see the book, but the meerkats DID. They found that interesting. No matter what they tried... they couldn't open it. We've seen that with squirrels.
Then something strange happened, a lemur sat on the book. One restlessly shuffled his butt over the book and suddenly jumped off. He looked at the book again; it had become warm. A little while later they took off. We've seen everything."
'Was that so special?' "Yes Gumpie, now we know why they ran off in such a frightened manner!" The squirrel waited and looked at Gumpie. “Hurry up, how?”
'We started rubbing our tails on the book. Nothing happened, but when we rubbed the iron lock it got warm. We saw the flame from the dragon's mouth started glowing.
We only rubbed the dragon's head with the tip of our tail. It got so hot that our own tail almost caught fire. The dragon's flame turned completely orange and then we heard a double click. The lock opened. So we could get the book to look at!'
Gumpie was speechless by this story. "We'll take a break and then I'll finally tell you the story of the 'Dragon Legend.'
Until next time. Stay tuned!
'Gumpie, nu wie het boek heeft gevonden'. De eekhoorn ging verder met zijn verhaal.
Vader en zoon hadden zich op het eiland gevestigd.
'Zijn vader werkte aan zijn droom... een tuin rondom met bomen. Vanuit de gevonden zaden kweekte hij in potten. Zo wilde hij het eiland weer voorzien van deze geneeskrachtige bomen. Niet alleen de handelsschepen namen toe, maar ook piratenschepen. Kahil hield die vanuit zijn torentje met een verrekijker in de gaten. Hij vond het spannend. Grote schepen met vreemde vlaggen. Maar ook de piraten keken naar mooie gebouw van Sufani.
Tot op een vroege ochtend Kahil een groot schip zag aanmeren. Met zijn verrekijker zag hij 2 roeibootjes die naar de kust vaarden. Hij keek nog eens goed wat voor schip het was.
Toen hij de bekende zwarte vlag met een doodskop zag, wist hij het... Piraten.
Met veel moeite probeerden die naar boven te komen. Toen ook zijn vader dit zag, wist hij wat dat betekende; wegwezen en zo snel mogelijk. Via een smal pad zijn ze naar de andere kant van het eiland gevlucht.
Toen hield de eekhoorn op met vertellen. ‘Ga verder met je verhaal, want waar zijn ze naar toe gegaan’, vroeg Gumpie.
‘Dat weten we niet, want niemand heeft ze nog gezien of iets van ze gehoord’. ‘Wat hebben die piraten daar gedaan’, vroeg Gumpie. Wij eekhoorns zijn daar altijd aanwezig geweest. Kahil had veel dieren vrienden.
De eekhoorns zagen dat ze niet alleen kwamen. Ze werden begeleid met hun ‘huisdieren’. Zijn grootste vriend was een Vulture, een arend. Die kwam bijna dagelijks op bezoek en wij, de eekhoorns hoorden wat die piraten zochten. Zij vonden dit boek, maar konden het niet openen en lieten het achter'.
Gumpie wilde meer weten wat voor huisdieren dat waren. 'Speurhonden?'
‘Nee, zei de eekhoorn, het waren 5 ringstaartmaki’s'. 'Tuurlijk', was het antwoord van Gumpie. Hij had geen idee wat voor dieren dit waren. 'Ga verder met je verhaal, want hoe is het boek toch geopend?' De eekhoorn lachte, 'ik neem even een pauze'.
Wij ook, volgende keer Deel 4, ook nieuwsgierig, ga over een week naar deel 4.
English version
'Gumpie, now who found the book'. The squirrel continued with his story. Father and son had settled on the island.
'His father worked on his dream... a garden all around with trees. He grew the seeds in pots from the seeds he found. He wanted to provide the island with these medicinal trees again. Not only trading ships increased, but also pirate ships. Kahil kept an eye on it from his turret with binoculars. He found it exciting. Large ships with strange flags. But the pirates also looked at Sufani's beautiful building.
Until one early morning Kahil saw a large ship mooring. With his binoculars he saw 2 rowing boats sailing towards the coast. He looked again to see what kind of ship it was.
When he saw the famous black flag with a skull, he knew... Pirates.
They tried with great difficulty to come up. When his father also saw this, he knew what it meant; get out and as quickly as possible. They fled to the other side of the island via a narrow path.
Then the squirrel stopped talking. 'Continue with your story, because where did they go?', Gumpie asked.
'We don't know, because no one has seen them or heard from them yet.' 'What did those pirates do there?',Gumpie asked. 'We squirrels have always been there. Kahil had many animal friends.
The squirrels saw that they did not come alone. They were accompanied with their 'pets'. His greatest friend was a Vulture, an eagle. He came to visit almost every day and we, the squirrels, heard what those pirates were looking for. They found this book, but could not open it and left it behind.
Gumpie wanted to know more about what kind of pets they were. 'Sniffing dogs?'
'No, said the squirrel, they were 5 ring-tailed lemurs'. 'Sure', was Gumpie's answer. He had no idea what kind of animals these were. 'Continue with your story, because how did the book open?' The squirrel laughed, 'I'm taking a break.'
We too, next time Part 4, also curious, go to part 4 in a week
© Friends on Wings. Design by Albemarle PR